اوتیسم نوعی اختلال پیچیده در رشد است که معمولا در سنین پایین، احتمال تشخیص آن بسیار پایین است. اما متخصصان معتقد هستند که این اختلال در ۳ سال آغازین زندگی فرد، خود را نشان می‌دهد. این وضعیت نتیجه نوعی اختلال عصبی است که بر عملکرد طبیعی مغز اثر می‌گذارد و باعث اختلال در ارتباطات و مهارت‌های تعامل اجتماعی فرد می‌شود.
افراد مبتلا به اوتیسم در درک ارتباطات غیرکلامی، گستره وسیعی از تعاملات اجتماعی و آنچه به شوخی و کنایه مربوط است، مشکل دارند. پژوهش‌های ژنومیک نشان می‌دهد، افرادی که مبتلا به طیف‌های گوناگون اوتیسم هستند، دارای ویژگی‌های ژنتیکی مشابهی با افراد دچار اختلال کم‌توجهی-بیش‌فعالی، اختلال دوقطبی، اسکیزوفرنی یا افسردگی بالینی هستند. متخصصان در این زمینه پی برده‌اند که این اختلالات و اوتیسم، متغیرهای ژنتیکی ارثی مشابهی دارند.
اختلال طیف اوتیسم چیست؟
اختلال طیف اوتیسم را به اختصار ASD می‌گویند که به نوعی از نارسایی رشد در اثر نقصان در عملکرد طبیعی مغز گفته می‌شود. فرد مبتلا به اوتیسم معمولا در برقراری ارتباطات اجتماعی و مهارت‌های لازم برای آن دچار مشکل می‌شود. فرد دچار به این اختلال معمولا ترجیح می‌دهد رفتارهایی مشخصی را تکرار کند و از تغییرات اساسی (و همینطور هرگونه تغییر کوچک) هم می‌پرهیزد و در برابر آن‌ها مقاومت به خرج می‌دهد. نزدیکان و اقوام افراد مبتلا به اوتیسم می‌گویند، اگر آن‌ها از وقوع تغییری پیش از رخ دادن آن آگاه باشند، می‌توانند با تغییرات کنار بیایند یا درجه مقاومت آن‌ها نسبت به موضوع را کمتر خواهد بود.
افراد اوتیستیک مانند سایرین عشق، شادی، غم و درد را احساس می‌کنند. فقط به این خاطر که برخی از آن‌ها نمی‌توانند احساسات خود را مانند سایرین بروز بدهند، نباید قضاوتی کلی درباره تمام آن‌ها داشت. افراد اوتیستیک خالی از احساسات نیستند. این تصور اشتباه است که افراد دچار این اختلال احساسات ندارند. این قضاوت ناشی از ناآگاهی است و باید در بین عموم اصلاح شود.
تصور اشتباه دیگر این است که مردم عادی فکر می‌کنند مبتلایان به اوتیسم توانایی و نبوغ ویژه‌ای در یادگیری و کار با اعداد و نواختن موسیقی دارند. این تصور هم اشتباه است و تعمیم آن به تمام افراد مبتلا کاملا غلط است. افراد معدودی از میان مبتلایان به اوتیسم دارای این توانایی هستند. افراد کمی می‌توانند در زمینه علوم کامپیوتری مهارت‌هایی ویژه ارائه بدهند. به همین خاطر شرکتی آلمانی در سال ۲۰۰۳ میلادی اعلام کرد که از افراد اوتیستیک دعوت می‌کند تا در زمینه آزمایش نرم‌افزارها و به عنوان برنامه‌نویس به بررسی و تایید کیفیت داده‌هایشان بپردازند.
شناخت اوتیسم و یادگیری اصول مواجهه با افراد مبتلا به این اختلال، نیاز به مطالعه زیادی دارد. در عین حال انتقال تجربیات افرادی که به نوعی در زندگی خود درگیر این اختلال بوده‌اند هم می‌تواند کمک زیادی برای آشکار کردن بسیاری از ناشناخته‌ها کند. اگر شما هم تجربه‌ای دارید، می‌توانید آن را در بخش نظرات همین مقاله با خوانندگان کودکت به اشتراک بگذارید.
کارشناس ارشد روانشناسی